سنن ابی داوود یکی از منابع مهم و معتبر حدیثی در باب مهدویت است تا جایی که بخشی از آن را به نام" کتاب المهدی" نامگذاری کرده است.

ابو داوود یکی از بزرگان اهل سنت و سنن او یکی از شش کتاب مهم و مرجع اهل سنت است. به واقع در نگاه اهل سنت، یکی از منابع مهم و معتبر، حدیثی در باب روایت های مهدویت؛ همین حدیث های سنن ابی داوود است.

وی در سال 275 ه.ق متولد شد و تحصیلاتش را در نیشابور، هرات، ری، خراسان، دمشق و حجاز گذراند و تالیفات زیادی را از خود برجای گذاشت که معروف ترین آنها، کتاب سنن است که در زمره صحاح شش گانه اهل سنت قرار گرفته و 5265 حدیث را در خود جای داده است، بیشتر حدیث های آن را حدیث های فقهی تشکیل می دهند.

در این مجموعه، ابی داوود بخشی را با نام" کتاب المهدی" به صورت مستقل ذکر کرده است که در مجموع دوازده حدیث که همه آن ها از رسول خدا (ص) نقل شده، گرد آورده است.(1) برخی از این حدیث ها با مضمون امامان اثنا عشر است که در شمار حدیث های معروف در میان شیعه و سنی است، که البته در تفسیر آن ها بحث های مفصلی وجود دارد.

بخش دیگری از این احادیث، در مورد حتمی بودن ظهور امام مهدی(عج) و ویژگی های نسبی آن حضرت و این که از اهل بیت رسول خدا(ع) است، بحث کرده؛ بخشی نیز به بیان ویژگی های جسمی و شرایط پیش از ظهور و وضعیت اجتماعی- اقتصادی زمان ظهور اختصاص دارد و بالاخره تعداد دیگری از این حدیث ها به بیان مخالفت ها و مخالفان با امام مهدی(ع) پرداخته است.(2)

منابع:

1-سنن ابی داوود، حدیث 4273- 4282

2- بررسی تطبیقی مهدویت در روایات شیعه و اهل سنت، دکتر مهدی اکبر نژاد، ص42