امام آمد

امام آمد 

و این تیتر روزنامه های آنروز شد.

کوچه ها رنگ شمعدانی گرفتند و خیابانها بوی گل سوسن و یاسمن

: من دولت تعیین می کنم، من به حمایت همین ملت دولت تعیین می کنم

آنروزها بعضی بودیم و بعضی بعداً بدنیا آمدیم، بعضی شهدا را دیدیم و بعضی بعداً با کلمه ی شهید آشنا شدیم

اما هیچ یک از ما نبودیم وقتی هابیل مقتول زیاده خواهی قابیل شد و هیچیک از ما نبودیم وقتی حسین (ع) به خونخواهی هابیل کربلا را به پا کرد. یعنی دست قابیل های زیاده خواه تاریخ با خون عاشورا رو شد، اما قابیل همچنان نمرده بود که آوینی گزارش می داد از جبهه های حق علیه باطل.

انگار حقیقت، داشت پوسته ی خود را می ترکاند تا دوباره سر برآورد مثل همان روزهای انقلاب که همه ی هابیلیان یکدل و یکصدا یک رهبر می خواستند، یک امام می خواستند و یک راه را تمنا می کردند. برای رویاروئی با ستمگران و زیاده خــواهـــان پشت سر 

ادامه مطلب