يا جوادالائمه ادرکني (ع) *

سلام ؛ ضمن عرض تسليت به جهت فرارسيدن شهادت جگرگوشه ي امام رضا (ع) ، بخشي از يه شعر در همين رابطه که ديشب ، يکي از دوستان خوبم به نام روح الله آن را سروده رو به براتون مي آرم ? هرخوننده اي که اين شعر رو تو هياتش خوند ، هم براي آقا روح الله و هم براي حقير دعا کنه که يه چندتا حاجت دارم ؛ امشب دخيل خداي جود هستم :

پشت اين حجره ي زهرآلوده
جگري بر سر خاک افتاده
لبه ي تيغ ز بس کاري بود
بر دل سوخته چاک افتاده

اين جوان بيکس و يار است مگر
که به جز زخم ندارد مرهم
در نگاهش رمقي بود اگر
مي رود از سر و رويش کم کم

بغض ديرينه ي ? رجاله
زهر پاشيد بر آيينه تان
لب ? مشت مونث مي ريخت
خنده بر سوختن سينه تان

سيل در باغ خدا افتاده
شده جاري عرق پيشاني
چشمتان داشت سياهي مي رفت
آه از اين نفس پاياني

شانتان هشت اجل از اين حرف
بر دهان من و ما سنگين است
که بيفتي وسط مخروبه
اين همان تجربه ي ديرين است

اين خرابه است بيا گريه کنيم
تا به ? روضه حواله بدهند
يعني بر دامن ما خاکي از پاي مجروح 3ساله بدهند از وبلاگ ياد داشت هاي يک مداح
www.meysamnadi.blogfa.com